Είσαι για ένα στα γρήγορα; Μη φοβάσαι δεν θα προλάβεις να το αισθανθείς, να το αγγίξεις να το γευτείς… Στα γρήγορα θα περπατήσεις, θα προσπεράσεις τα δέντρα, τους ανθρώπους, τα σχήματα στους τοίχους, τα χρώματα της μέρας, τα πρόσωπα στις γωνίες, τις μουσικές από τους καφενέδες… Βιάζεσαι να φτάσεις. Πού καιρός για στάσεις.
Είναι Δευτέρα και στο γραφείο σε περιμένουν δαίμονες προς τιθάσευση. Όχι δεν έχουν μορφή. Είναι μία λίστα από «tasks» σε χαρτί ή στο ηλεκτρονικό ημερολόγιο. Κάποτε φυλούσες και δόξαζες την ψυχή σου σε ένα σημειωματάριο, τώρα ορίζεις τον εαυτό σου με deadlines, meetings και παραδοτέα. Μη φοβάσαι. Τους άφησες τα ηνία γιατί έχεις στόχο: να περάσει ο μήνας στα γρήγορα, να μπει ο καινούριος μισθός στα γρήγορα, να ξοδευτεί στα γρήγορα γιατί θέλεις Internet στα γρήγορα, για να καταναλώνεις πληροφορίες και αριθμούς στα γρήγορα. Να ξεχνάς τον άνθρωπο πίσω από τις λέξεις στα γρήγορα.
Είναι Τρίτη και θέλεις να γυρίσεις σπίτι στα γρήγορα. Πού καιρός για στάσεις. Πού καιρός για τα άλλα πρόσωπα στις γωνίες, τα άλλα χρώματα της μέρας, τα άλλα σχήματα στους από δω τοίχους του δρόμου; Το μυαλό σου βιάζεται να ξεχάσει. Τιθάσευες δαίμονες όλη μέρα. Κι όμως, κάθε φορά που έκλεινες κάποιον στο κλουβί με μαρκαδόρο Stabilo, άλλοι δέκα ξεπηδούσαν με τη μορφή των pixels, γεννημένοι από τα ίδια σου τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο ή το χαρτί. Βιάζεσαι να γυρίσεις σπίτι. Θα φας στα γρήγορα, να προλάβεις τους «φίλους» γιατί θα φύγουν από το chat. Κι αν κάνεις share κάτι έξυπνο, ποιος θα προλάβει να πατήσει εύκολα και γρήγορα ένα like, να σου τονώσει εύκολα και γρήγορα έναν εγωισμό που ξέχασε το εγώ; Έναν εγωισμό που υπέταξε το εγώ σε ανάγκες βιαστικές και ψεύτικες. Γρήγορα! Να προλάβεις τις ειδήσεις των 7,8,9. Είναι πολλές! Στον κόσμο γίνονται πολλά κι εσύ δεν προλαβαίνεις. Μη γελιέσαι. Δεν βιάζεσαι για να τα ζήσεις, ούτε καν για να τα κατανοήσεις. Βιάζεσαι να τα καταναλώσεις. Οργίζεσαι, προβληματίζεσαι, κρίνεις, χαίρεσαι, ανακαλύπτεις, συγκινείσαι, βρίσκεις εχθρούς, υπαιτίους, είδωλα και πρότυπα στα γρήγορα. Όλα κενά. Σε ένα κενό αέρος βιαστικό.
Μη φοβάσαι όμως. Θα πιεις έναν καφέ στα γρήγορα. Με τον ίδιο φίλο που κάποτε μετρούσατε κεραίες κι ήταν βράδυ σε ένα δώμα στην Πλατεία Αμερικής. Κι εσείς μετρούσατε και δεν ρωτούσατε γιατί. Απλώς μετρούσατε, γελούσατε, υπήρχατε. Με τον ίδιο φίλο που κάποτε πηγαίνατε καβάλα στο Σούνιο, μεσάνυχτα με μία σακαράκα χωρίς φώτα. Μη φοβάσαι! Ωριμάσατε πια. Καταλάβατε ότι η ζωή είναι βιαστική και τρέχετε να ωριμάσετε. Να πιείτε τον καφέ στα γρήγορα, να πείτε τα νέα σας, τα ίδια με την προηγούμενη εβδομάδα, στα γρήγορα, να τσεκάρετε κοριτσάκια στα γρήγορα κι ας μην τους μιλήσετε ποτέ. Στα γρήγορα γιατί στο σπίτι περιμένει… ποιος;
Είναι Τετάρτη, είναι Πέμπτη. Δεν έχεις τίποτα να πεις ή να σκεφτείς. Πέρασαν στα γρήγορα. Μη φοβάσαι όμως! Έφτασε η Παρασκευή πιο γρήγορα από ό, τι φαντάζεσαι κάθε Δευτέρα. Κι έφυγε ακόμη πιο γρήγορα από ό, τι πάντα ήλπιζες. Μία επανάληψη σε fast forward. Δίνεις όρκο ιερό, αυτή η Παρασκευή να μην είναι σαν τις άλλες. Αυτήν την Παρασκευή θα κάνεις τη δική σου προσωπική επανάσταση. Θα θυμηθείς ποιος ήσουν. Ποιος ξέρει; Ίσως αρχίσεις να μετράς και πάλι τις κεραίες. Μάταια. Θα δεις μια ταινία στα γρήγορα γιατί σου είπαν στα γρήγορα πως είναι αριστούργημα κι εσύ στα γρήγορα θα το πεις στους επόμενους κι έτσι στα γρήγορα θα νιώσεις το «ψαγμένο επίκεντρο» της παρέας. Εκείνης της παρέας που αποφάσισε στα γρήγορα πως είναι Αριστερή ή Δεξιά κι ας είναι η ζωή της ίδια κι απαράλλακτη, από όποια πλευρά, δεξιά ή αριστερή, κι αν την δεις.
Σάββατο βράδυ και πίνεις στα γρήγορα. Θέλεις να «γίνεις» στα γρήγορα. Ίσως έτσι ξεχάσεις τους δαίμονες, ίσως έτσι θυμηθείς τους έρωτες, ίσως έτσι αποκτήσουν τα δάκτυλα σου εκ νέου αφή και σπάσουν τα δεσμά των πλήκτρων. Πίνεις στα γρήγορα, φλερτάρεις στα γρήγορα, καταπίνεις την απόρριψη στα γρήγορα γιατί βιάζεσαι για την επόμενη διεκδίκηση, απόρριψη, κατάκτηση. Δεν έχει σημασία. Τα μάτια, η χροιά της φωνής, το χρώμα των μαλλιών πίσω από το ιδιαίτερο σχήμα των αυτιών, το χαμόγελο, τα σχήματα των δακτύλων καθώς πίνει. Τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία. Δεν νοιώθεις τύψεις. Άλλωστε κι εκείνη, έβαψε στα γρήγορα τα μαλλιά της, φόρεσε στα γρήγορα το κοινωνικό της χαμόγελο, έπιασε στα γρήγορα το ποτήρι για να πιει, για να ζητήσει από σένα τη διεκδίκηση, την απόρριψη, την κατάκτηση. Βιάζεστε κι οι δύο. Βιάζεστε τόσο που αλίμονο αν νοιαστείτε ο ένας για τον άλλον. Πού χρόνος για τέτοια;
Μη φοβάσαι όμως! Έφτασε η Κυριακή στα γρήγορα. Έφτασαν τα τριάντα στα γρήγορα. Έφτασε η ωριμότητα στα γρήγορα. Για ποιον λόγο να κοιτάξεις πίσω; Γιατί να στρέψεις δίπλα σου το βλέμμα; Ο μήνας, οι δαίμονες, τα deadlines, τα δελτία των 7,8,9, τα likes, τα γκομενάκια, τα πτώματα στις οθόνες, τα βράδια, τα πρωινά, τα κύματα και τα φεγγάρια. Όλα θα μπλέκονται στα γρήγορα και κάπου ανάμεσα εσύ να παρακολουθείς την ίδια σου τη ζωή να περνά από μπροστά σου στα γρήγορα. Να περνά από μπροστά σου κι εσύ σαστισμένος κι ακίνητος, να μην τη φτάνεις, να μην την ορίζεις. Πώς να την ορίσεις αν δεν προλαβαίνεις να την φτάσεις; Την φόρτωσες στο τρένο, οι πόρτες έκλεισαν στα γρήγορα μετά τον διαπεραστικό ήχο, ο ελεγκτής έφυγε από τον σταθμό κι εσύ τρέχεις να την προλάβεις μέχρι που τελειώνει η αποβάθρα. Μη φοβάσαι. Μια άλλη, ίδια και απαράλλαχτη θα έρθει στα γρήγορα.
Μη φοβάσαι όμως! Η μουσική κατεβαίνει γρήγορα κι ας μην την ακούς. Οι ταινίες μαζεύονται γρήγορα κι ας μην τις βλέπεις. Οι νύχτες ωριμάζουν γρήγορα κι ας κοιμάσαι. Οι ανατολές γίνονται γρήγορα μεσημέρια κι ας βιάζεσαι. Τα κύματα χάνονται στην ακτή γρήγορα κι ας μην τα γεύεσαι. Οι άνθρωποι φεύγουν απ’ τις γωνίες στα γρήγορα κι ας μην τους βλέπεις.
Τα βιβλία στα χέρια σου άφθονα κι ας μην τα διαβάσεις ποτέ. Μπορείς στα γρήγορα, στην γκόμενα που θα φέρεις ένα βράδυ στο σπίτι βιαστικά να κάνεις τον καμπόσο, τον φιλόσοφο, τον διαφορετικό.
Κι ας ξέρετε κι οι δύο ότι είστε ίδιοι. Είστε κι οι δύο για ένα στα γρήγορα. Μη φοβάστε! Δεν θα προλάβετε να το αισθανθείτε, να το αγγίξετε, να το γευτείτε… Μια άλλη, ένας άλλος, ίδιος κι απαράλλαχτος, θα έρθει στα γρήγορα.
ΥΓ: Τόσα πολλά έμειναν απ’ έξω, έτσι που έγραφα στα γρήγορα…
Ιάσονας Κάντας, 02/06/2013 © Ιάσονας Κάντας
Πηγή: http://enfo.gr/ar1768
Είναι Δευτέρα και στο γραφείο σε περιμένουν δαίμονες προς τιθάσευση. Όχι δεν έχουν μορφή. Είναι μία λίστα από «tasks» σε χαρτί ή στο ηλεκτρονικό ημερολόγιο. Κάποτε φυλούσες και δόξαζες την ψυχή σου σε ένα σημειωματάριο, τώρα ορίζεις τον εαυτό σου με deadlines, meetings και παραδοτέα. Μη φοβάσαι. Τους άφησες τα ηνία γιατί έχεις στόχο: να περάσει ο μήνας στα γρήγορα, να μπει ο καινούριος μισθός στα γρήγορα, να ξοδευτεί στα γρήγορα γιατί θέλεις Internet στα γρήγορα, για να καταναλώνεις πληροφορίες και αριθμούς στα γρήγορα. Να ξεχνάς τον άνθρωπο πίσω από τις λέξεις στα γρήγορα.
Είναι Τρίτη και θέλεις να γυρίσεις σπίτι στα γρήγορα. Πού καιρός για στάσεις. Πού καιρός για τα άλλα πρόσωπα στις γωνίες, τα άλλα χρώματα της μέρας, τα άλλα σχήματα στους από δω τοίχους του δρόμου; Το μυαλό σου βιάζεται να ξεχάσει. Τιθάσευες δαίμονες όλη μέρα. Κι όμως, κάθε φορά που έκλεινες κάποιον στο κλουβί με μαρκαδόρο Stabilo, άλλοι δέκα ξεπηδούσαν με τη μορφή των pixels, γεννημένοι από τα ίδια σου τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο ή το χαρτί. Βιάζεσαι να γυρίσεις σπίτι. Θα φας στα γρήγορα, να προλάβεις τους «φίλους» γιατί θα φύγουν από το chat. Κι αν κάνεις share κάτι έξυπνο, ποιος θα προλάβει να πατήσει εύκολα και γρήγορα ένα like, να σου τονώσει εύκολα και γρήγορα έναν εγωισμό που ξέχασε το εγώ; Έναν εγωισμό που υπέταξε το εγώ σε ανάγκες βιαστικές και ψεύτικες. Γρήγορα! Να προλάβεις τις ειδήσεις των 7,8,9. Είναι πολλές! Στον κόσμο γίνονται πολλά κι εσύ δεν προλαβαίνεις. Μη γελιέσαι. Δεν βιάζεσαι για να τα ζήσεις, ούτε καν για να τα κατανοήσεις. Βιάζεσαι να τα καταναλώσεις. Οργίζεσαι, προβληματίζεσαι, κρίνεις, χαίρεσαι, ανακαλύπτεις, συγκινείσαι, βρίσκεις εχθρούς, υπαιτίους, είδωλα και πρότυπα στα γρήγορα. Όλα κενά. Σε ένα κενό αέρος βιαστικό.
Μη φοβάσαι όμως. Θα πιεις έναν καφέ στα γρήγορα. Με τον ίδιο φίλο που κάποτε μετρούσατε κεραίες κι ήταν βράδυ σε ένα δώμα στην Πλατεία Αμερικής. Κι εσείς μετρούσατε και δεν ρωτούσατε γιατί. Απλώς μετρούσατε, γελούσατε, υπήρχατε. Με τον ίδιο φίλο που κάποτε πηγαίνατε καβάλα στο Σούνιο, μεσάνυχτα με μία σακαράκα χωρίς φώτα. Μη φοβάσαι! Ωριμάσατε πια. Καταλάβατε ότι η ζωή είναι βιαστική και τρέχετε να ωριμάσετε. Να πιείτε τον καφέ στα γρήγορα, να πείτε τα νέα σας, τα ίδια με την προηγούμενη εβδομάδα, στα γρήγορα, να τσεκάρετε κοριτσάκια στα γρήγορα κι ας μην τους μιλήσετε ποτέ. Στα γρήγορα γιατί στο σπίτι περιμένει… ποιος;
Είναι Τετάρτη, είναι Πέμπτη. Δεν έχεις τίποτα να πεις ή να σκεφτείς. Πέρασαν στα γρήγορα. Μη φοβάσαι όμως! Έφτασε η Παρασκευή πιο γρήγορα από ό, τι φαντάζεσαι κάθε Δευτέρα. Κι έφυγε ακόμη πιο γρήγορα από ό, τι πάντα ήλπιζες. Μία επανάληψη σε fast forward. Δίνεις όρκο ιερό, αυτή η Παρασκευή να μην είναι σαν τις άλλες. Αυτήν την Παρασκευή θα κάνεις τη δική σου προσωπική επανάσταση. Θα θυμηθείς ποιος ήσουν. Ποιος ξέρει; Ίσως αρχίσεις να μετράς και πάλι τις κεραίες. Μάταια. Θα δεις μια ταινία στα γρήγορα γιατί σου είπαν στα γρήγορα πως είναι αριστούργημα κι εσύ στα γρήγορα θα το πεις στους επόμενους κι έτσι στα γρήγορα θα νιώσεις το «ψαγμένο επίκεντρο» της παρέας. Εκείνης της παρέας που αποφάσισε στα γρήγορα πως είναι Αριστερή ή Δεξιά κι ας είναι η ζωή της ίδια κι απαράλλακτη, από όποια πλευρά, δεξιά ή αριστερή, κι αν την δεις.
Σάββατο βράδυ και πίνεις στα γρήγορα. Θέλεις να «γίνεις» στα γρήγορα. Ίσως έτσι ξεχάσεις τους δαίμονες, ίσως έτσι θυμηθείς τους έρωτες, ίσως έτσι αποκτήσουν τα δάκτυλα σου εκ νέου αφή και σπάσουν τα δεσμά των πλήκτρων. Πίνεις στα γρήγορα, φλερτάρεις στα γρήγορα, καταπίνεις την απόρριψη στα γρήγορα γιατί βιάζεσαι για την επόμενη διεκδίκηση, απόρριψη, κατάκτηση. Δεν έχει σημασία. Τα μάτια, η χροιά της φωνής, το χρώμα των μαλλιών πίσω από το ιδιαίτερο σχήμα των αυτιών, το χαμόγελο, τα σχήματα των δακτύλων καθώς πίνει. Τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία. Δεν νοιώθεις τύψεις. Άλλωστε κι εκείνη, έβαψε στα γρήγορα τα μαλλιά της, φόρεσε στα γρήγορα το κοινωνικό της χαμόγελο, έπιασε στα γρήγορα το ποτήρι για να πιει, για να ζητήσει από σένα τη διεκδίκηση, την απόρριψη, την κατάκτηση. Βιάζεστε κι οι δύο. Βιάζεστε τόσο που αλίμονο αν νοιαστείτε ο ένας για τον άλλον. Πού χρόνος για τέτοια;
Μη φοβάσαι όμως! Έφτασε η Κυριακή στα γρήγορα. Έφτασαν τα τριάντα στα γρήγορα. Έφτασε η ωριμότητα στα γρήγορα. Για ποιον λόγο να κοιτάξεις πίσω; Γιατί να στρέψεις δίπλα σου το βλέμμα; Ο μήνας, οι δαίμονες, τα deadlines, τα δελτία των 7,8,9, τα likes, τα γκομενάκια, τα πτώματα στις οθόνες, τα βράδια, τα πρωινά, τα κύματα και τα φεγγάρια. Όλα θα μπλέκονται στα γρήγορα και κάπου ανάμεσα εσύ να παρακολουθείς την ίδια σου τη ζωή να περνά από μπροστά σου στα γρήγορα. Να περνά από μπροστά σου κι εσύ σαστισμένος κι ακίνητος, να μην τη φτάνεις, να μην την ορίζεις. Πώς να την ορίσεις αν δεν προλαβαίνεις να την φτάσεις; Την φόρτωσες στο τρένο, οι πόρτες έκλεισαν στα γρήγορα μετά τον διαπεραστικό ήχο, ο ελεγκτής έφυγε από τον σταθμό κι εσύ τρέχεις να την προλάβεις μέχρι που τελειώνει η αποβάθρα. Μη φοβάσαι. Μια άλλη, ίδια και απαράλλαχτη θα έρθει στα γρήγορα.
Μη φοβάσαι όμως! Η μουσική κατεβαίνει γρήγορα κι ας μην την ακούς. Οι ταινίες μαζεύονται γρήγορα κι ας μην τις βλέπεις. Οι νύχτες ωριμάζουν γρήγορα κι ας κοιμάσαι. Οι ανατολές γίνονται γρήγορα μεσημέρια κι ας βιάζεσαι. Τα κύματα χάνονται στην ακτή γρήγορα κι ας μην τα γεύεσαι. Οι άνθρωποι φεύγουν απ’ τις γωνίες στα γρήγορα κι ας μην τους βλέπεις.
Τα βιβλία στα χέρια σου άφθονα κι ας μην τα διαβάσεις ποτέ. Μπορείς στα γρήγορα, στην γκόμενα που θα φέρεις ένα βράδυ στο σπίτι βιαστικά να κάνεις τον καμπόσο, τον φιλόσοφο, τον διαφορετικό.
Κι ας ξέρετε κι οι δύο ότι είστε ίδιοι. Είστε κι οι δύο για ένα στα γρήγορα. Μη φοβάστε! Δεν θα προλάβετε να το αισθανθείτε, να το αγγίξετε, να το γευτείτε… Μια άλλη, ένας άλλος, ίδιος κι απαράλλαχτος, θα έρθει στα γρήγορα.
ΥΓ: Τόσα πολλά έμειναν απ’ έξω, έτσι που έγραφα στα γρήγορα…
Ιάσονας Κάντας, 02/06/2013 © Ιάσονας Κάντας
Πηγή: http://enfo.gr/ar1768
Αναρτήσεις
