BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΗ ΤΡΕΛΑ

Κεντρική είσοδος, λευκές ποδιές κι ασθενοφόρα. Μεγάλος ηλεκτρονικός πίνακας στάζει αίμα "δεν εφημερεύει". Σφίξιμο στην καρδιά. Δεν αντέχω τα νοσοκομεία. Χώρος υποδοχής. Μακρόστενη αυλή με παγκάκια και δέντρα. Ασθενείς κ επισκέπτες/συνοδοί σκοτώνουν τις ατέλειωτες ώρες αναμονής. Οροί, πατερίτσες, γέροι-νέοι, χαρούμενοι-κλαμένοι... Περισσότερο σφίξιμο στην καρδιά. Φτάνω στην υποδοχή. Πατάω το κουμπί του ασανσέρ.  Ατέλειωτη η ώρα μέχρι να κατέβει. Δεν μπαίνω μόνη. Έξι άτομα με συνοδεύουν στα λίγα λεπτά μέχρι τον τέταρτο. Κάποιοι μιλούν μεταξύ τους για τον άνθρωπο που πήγαιναν να συναντήσουν και την ασθένεια του.  Άλλοι, σιωπηλοί, κάνουν παρέα στους δικούς μου χτύπους της καρδιάς. Φωτεινή ένδειξη  "4". Κατεβαίνω. Άθλιο "σαλόνι", τηλεόραση, άνθρωποι με μάσκες να πηγαινοέρχονται. Περίοδος γρίπης, ΜΜΜ, χαμογελώ στη θύμηση. Αίσθηση βρώμικης ατμόσφαιρας, ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις... Συλλογισμός: μην ανησυχείς είσαι σε νοσοκομείο όλα είναι αποστειρωμένα. Ανακούφιση στη σκέψη. Βαθιά αναπνοή και προχωράω. Ατέλειωτος διάδρομος. Με πνίγει. Ανοιχτές πόρτες θαλάμων. Επιγραφές "γραφείο γιατρών", "απαγορεύεται το επισκεπτήριο", "wc", "απαγορεύεται η είσοδος"... 403, 404, σφίξιμο στο στομάχι. 405, 406, αμηχανία. 407... προσποιητό χαμόγελο και ευδιαθεσία για να μπω στο 408. 4 κρεβάτια στη σειρά.  2 μεγάλα κατάμαυρα τσιγγάνικα μάτια  και δίπλα, ξαπλωμένη στο κρεβάτι μια γυναίκα, τσιγγάνα κι αυτή, κατακίτρινη. κίτρινο δέρμα, κίτρινα μάτια, κίτρινα νύχια... αναμονή για μεταμόσχευση εντέρου είπαν... Στο διπλανό κρεβάτι ο δικός μου άνθρωπος, ταλαιπωρημένος. Μιλάει στο τηλέφωνο και τον παρατηρώ όρθια. Φοράει καλοκαιρινή πιτζάμα και τα νύχια των ποδιών είναι βαμμένα κόκκινα. Χαμογελάω ενθυμούμενη μια κουβέντα σχετικά με τα νύχια. Κλείνει το τηλέφωνο. "τα μπούτια σου Μαρία..." τραγουδάω και γελάμε. Μιλάμε και κάποια στιγμή μας διακόπτει ο ήχος του κινητού. Μήνυμα. Το διαβάζει και είναι έτοιμη να βάλει τα κλάματα. Μου το δείχνει και δακρύζω. Η τηλεόραση να δείχνει Mr Bean... ειρωνεία. Ζέστη. Το κλιματιστικό ανοιχτό και τα παράθυρα το ίδιο. Ανεβαίνει πυρετός. Ζέστη. Άκυρα εξανθήματα σε όλο το σώμα. Επίσκεψη στο γιατρό. "αχα.. αχα... οκ... θα το έχω υπόψη μου". ΜΑΣ ΦΩΤΙΣΕΣ! επιστροφή στον θάλαμο, νοσοκομειακό φαγητό. "έχω επιθυμήσει μακαρόνια με φρέσκια ντομάτα. αυτό δεν τρωγόταν". "θα σου φέρω αύριο". Σακούλα με πλυμμένες πιτζάμες κ μέσα μια μικρή σακουλίτσα δώρου. "τι είναι αυτό"? "για σένα άνοιξέ το". "ααα ένα δεντράκι!" "το έφτιαξα χθες που γύρισα σπίτι... για να σου κάνει παρέα όταν φεύγω..." "έχει υπέροχα χρώματα. Σ ευχαριστώ." Αποτελέσματα αξονικής: Καθαρή. Παρακέντηση μυελού των οστών. "Αποτελέσματα σε 5 μέρες".  5? δηλαδή 10 μέρες στο νοσοκομείο. Πρήξιμο στο πέτο. Ξανά επίσκεψη στο γιατρό. "Χτυπάει όπου βρει. θα το σημειώσουμε ΚΑΙ αυτό". Δάγκωμα των χειλιών σε κάθε κίνηση που περιλαμβάνει τη μέση. "Κανονικά δε θα έπρεπε να πονάτε ακόμα απ' την παρακέντηση..." 39.6 πυρετός. Σπασμοί επάνω στο κρεβάτι. Εξέταση αίματος. Σπασμένες φλέβες. "τα αποτελέσματα τη Δευτέρα". 12 μέρες μέσα. Επιτέλους (?) αντιβίωση. Σπίτι. πλύσιμο στο χέρι των ιδρωμένων ρούχων. "με ενοχλεί η μυρωδιά του μαλακτικού..." "εντάξει θα τα πλύνω στο χέρι". Δεν με κουράζει. Το κάνω με αγάπη. Σούπερ Μάρκετ, πλυντήριο, μαγείρεμα, "ωωωχ... πρέπει να φτιάξω και μακαρόνια με σάλτσα". Δεύτερη κατσαρόλα. 2 ώρες μαγείρεμα. Άπλωμα ρούχων. Ουφ τελείωσα. "ωωωχ... πρέπει να σιδερώσω τα ρούχα του μπαμπά μου". Σιδέρωμα. Το φαγητό της άρεσε. Χάρηκα. Συνέλευση. Λήξη κατάληψης. Πρόγραμμα εξεταστικής. Whaaaaat? ιστορία 19ου μεθαύριο. Διάβασμα. Διάλειμμα, μαγείρεμα. Διάβασμα. Διάλειμμα, πλυντήριο. Διάβασμα. Διάλειμμα, άπλωμα ρούχων. Διάβασμα, ξενύχτι. Εξέταση. Δεν το πέρασα. Σπίτι, πρόγραμμα. Whaaaaat? δίνω πάλι μεθαύριο? ΤΡΕΛΑ